İstanbul’un Boğaziçi kıyısında yer alan en ayrıcalıklı ve kültürel olarak en sofistike semtlerinden biri olan Bebek, modern yaşam ile tarihsel kimliğin bir arada hissedildiği özel bir bölge. Eğitimli, yaratıcı ve globalist bir sosyo-kültürel yapıya sahip olan Bebek, bu yapının sanatsal kimliğini oluşturmada başlıca ilham kaynağı oldu. Sakinliği ve sosyalliği aynı anda barındıran benzersiz konumu, yapıyı hem münzevi hem de şehrin dinamik temposuna dahil olabilen bir yaşam alanı haline getiriyor. 

Dört kata yayılan 300 m² kullanım alanına sahip olan bu yapı, düşük tavan yüksekliğinin getirdiği sınırları aşan güçlü bir mimari dil ile yeniden tasarlandı. Fonksiyonelliği önceliklendiren klasik bir çözüm yerine, mekânın sanatsal bir kimliğe bürünmesini sağlayan radikal bir tasarım anlayışı benimsendi. Siyah rengin ana omurga olarak kullanıldığı iç mekân, sanat eserleriyle derinleştirilmiş entelektüel bir kimlik kazandı. Yaşam alanları, özel mekânlarla iç içe geçerek hem sosyal etkileşime hem de mahremiyete olanak tanıyacak bir akış oluşturdu.

Cam yüzeyler ve denizle doğrudan ilişki kuran geniş açıklıklar, yapının dışarıdan bağımsız ancak doğayla bütünleşen bir kimlik kazanmasını sağladı. Ahşap, mermer, cam ve pirinç gibi doğal malzemelerin kullanımı, mekâna zamansız bir şıklık katarken, modern dokunuşlarla dengelenen klasik unsurlar mekânın estetik bütünlüğünü tamamladı. Gömülü havalandırma sistemleri, yerden ısıtma çözümleri ve bahçeye her kattan erişim sağlayan akıllı sirkülasyon çözümleri, tasarımın sadece estetik değil, aynı zamanda teknik açıdan da güçlü bir yapıya sahip olmasını sağladı.

Bu ev, Bebek’in tarihsel kimliği ve çağdaş yaşam dinamiklerini bir araya getiren, sanatı, mimariyi ve yaşam tarzını bütünleştiren özel bir mekân olarak konumlandı.